Agnieszka Duczmal w krótkim wstępie do koncertu podkreśliła, że na przekór niepewności i złym wieściom chce nieść słuchaczom radość. Kluczem do niej stała się druga część koncertu, w której gitarzysta Adam Palma zagrał z orkiestrą fragmenty swojej płyty Second life. Inspiracją do nagrania albumu były problemy zdrowotne artysty w trakcie pandemii. Palma otrzymał po chorobie "drugie życie" i album stał się jego powrotem: do muzyki i do wspomnień z Polski i młodości. Przyjęły one formę luźnych skojarzeń i reminiscencji. Składają się na nie autorskie kompozycje i aranżacje m.in. dawnych szlagierów polskiej muzyki rozrywkowej czy utworów Chopina. Tę osobistą podróż Palma utrzymuje na granicy jazzu i muzyki klasycznej, pozwalając sobie na pewną swobodę w traktowaniu oryginalnego materiału. Formalna zwięzłość i bijące z muzyki ciepło sprawiają, że materiał z płyty to przyjemnie nastrojowa lektura muzyczna.

Tak też zabrzmiały fragmenty płyty wykonane w niedzielę. Aurze bezpośredniości sprzyjały osobiste zapowiedzi każdego z numerów i późniejsze bisy: drugi z nich, Ach, śpij kochanie, znakomicie zaśpiewany przez skrzypka orkiestry Dominika Żmijewskiego; trzeci, nadprogramowy, wybrany przez publiczność. Wcześniej jednak ramę recitalu wyznaczyły utwory Second life i Do boju. Palma żartobliwie dedykował ten drugi rozgrywającym tego wieczoru mecz polskim piłkarzom, choć spinają się one także w inną klamrę. To klamra wsparcia do walki o "drugie życie" w trudnych momentach i zarazem wyraz wdzięczności za drugą szansę. W ten sposób docenienie wartości życia wplotło się cienką nicią w materiał tego koncertu.

Przed recitalem Palmy usłyszeliśmy Koncert potrójny na fortepian, skrzypce i wiolonczelę op. 56 Ludwiga van Beethovena. Element radości można odnaleźć także w tym utworze. Skupia się on w dialogowaniu solistów między sobą i z orkiestrą, czego szczytem są wymiany dowcipnych mikromotywów w finałowym Rondo alla polacca. Dużo werwy do wykonania wniósł energiczny skrzypek Jakub Jakowicz, na drugim planie skryła się wiolonczelistka Karolina Jaroszewska, Georgijs Osokins przy fortepianie popisał się stylową nonszalancją. W całości wykonania zabrakło odrobiny blasku, choć nie jest to utwór, w którym najważniejsza jest wirtuozeria czy Beethovenowska zrywność. Przeważyć miała wspólnotowość i to ona stała się dominantą Koncertu. Warto wspomnieć jeszcze introwertyczne i kolorystycznie bogate wykonanie Melodii Myroslava Skoryka na otwarcie koncertu.

Na kończącym jubileusz koncercie celebrowano bliskość i wdzięczność za otrzymane szanse. Pozostaje Amadeusowi życzyć dalszych szans, energii i sukcesów na kolejne lata działalności.

Paweł Binek

• Jubileusz 55-lecia Orkiestry Kameralnej Polskiego Radia Amadeus: koncert Second life
• Mischa Maisky, Georgijs Osokins, Jakub Jakowicz, Karolina Jaroszewska, Adam Palma, dyr. Agnieszka Duczmal
• Aula UAM
• 15.10

© Wydawnictwo Miejskie Posnania 2023