Jubileusze lubią się pokrywać. Nic więc dziwnego, że 50-lecie pracy przypada w tym samym roku, co 70-te urodziny artysty - w końcu dwadzieścia lat to doskonały moment życia na sceniczny debiut. W muzycznej drodze Antoniego Wita ten pierwszy ważny koncert wykonała właśnie pół wieku temu orkiestra Państwowej Filharmonii w Krakowie. Dalsza kariera rozkwitać miała coraz piękniej, bujniej i bardziej imponująco - najpierw poprzez studia u wybitnych osobistości (Henryka Czyża, Krzysztofa Pendereckiego czy Nadii Boulanger), później asystentury w różnych instytucjach, a po dziś dzień występy z niemal wszystkimi najważniejszymi orkiestrami symfonicznymi świata.
Nazwać Antoniego Wita jednym z najwybitniejszych polskich dyrygentów można i trzeba bez najmniejszej wątpliwości, a wręcz z pochylonym czołem w uznaniu jego dokonań. Przez większość Polaków kojarzony jest z Narodową Orkiestrą Symfoniczną Polskiego Radia w Katowicach - jeśli mamy w domu kilka płyt z muzyką poważną, istnieje duże prawdopodobieństwo, że znajduje się wśród nich któreś z mnóstwa znakomitych nagrań, jakich dokonał z tym zespołem w ciągu siedemnastoletniej współpracy. Dla samego archiwum Polskiego Radia utrwalone zostały przez Wita 183 utwory, co odpowiada około sześćdziesięciu godzinom muzyki! Jeśli natomiast zsumować publiczne występy, jakie dały pod batutą Wita NOSPR oraz orkiestra Filharmonii Narodowej w Warszawie, w której stanowisko dyrektora naczelnego i artystycznego piastował przez kolejnych jedenaście lat, wychodzi zawrotna, ale nieprzekłamana liczba prawie tysiąca koncertów.
Ponad trzy tysiące sprzedanych egzemplarzy płyt to wynik, jakiego pozazdrościć może Antoniemu Witowi niejeden światowej sławy artysta. Wśród nich na uwagę zasługują zwłaszcza wielokrotnie nagradzane utwory orkiestrowe Witolda Lutosławskiego, komplet dzieł orkiestrowych i oratoryjnych Karola Szymanowskiego oraz kilkanaście płyt z muzyką Krzysztofa Pendereckiego. Jest to więc doskonały dowód na to, jak szczególne miejsce w działalności Antoniego Wita zajmuje muzyka polska. Nie zabraknie jej również w piątkowy wieczór w Poznaniu - w programie jubileuszowego koncertu zaszczytną grupę kompozytorów-rodaków reprezentować będzie Mieczysław Karłowicz i jego jedyna symfonia - Symfonia e-moll op.7 Odrodzenie. Autor oparł swe dzieło o szczegółowy program literacki, którym chciał wyrazić najważniejsze problemy egzystencjalne człowieka.
Obok utworu Karłowicza zabrzmi także wyjątkowo ceniony przez publiczność na całym świecie Koncert wiolonczelowy h-moll op.104 Antonína Dvořáka. Solistką będzie Natalie Clein, brytyjska artystka, która debiutowała w 1997 roku podczas festiwalu BBC Proms w Royal Albert Hall w Londynie, notabene - podobnie jak Antoni Wit - w wieku lat dwudziestu. Jest również pierwszą w historii Brytyjką - zwyciężczynią Konkursu Eurowizji dla Młodych Muzyków w Warszawie. Obecnie, obok występów solowych najbardziej spełnia się w kameralistyce, nagrywając i koncertując m.in. w duecie tworzonym z pianistą Charlesem Owenem oraz zespołami takimi jak Belcea Quartet, Jerusalem Quartet i Takács Quartet.
Magdalena Lubocka
- 112. Koncert z cyklu "Wielkie powroty": 50-lecie pracy artystycznej Antoniego Wita
- Natalie Clein - wiolonczela, Antoni Wit - dyrygent, Orkiestra Filharmonii Poznańskiej
- 7.11, g. 19
- Aula UAM
- bilety: 20-50 zł