Akcja filmu rozgrywa się w latach 1984-1998, przybliżając kulisy usunięcia Steve'a Jobsa z Apple'a, przez prezesa Johna Sculleya i jego triumfalnego powrotu, który przyniósł zmianę stylu życia całej naszej cywilizacji. Przecież to Jobs stoi za rewolucją, od komputerów Macintosh począwszy, przez ipody i ipady, aż po smartfony. A zaczynał razem ze Stevem Wozniakiem w garażu, składając pierwsze podzespoły komputerowe. "Kiedy miałem 23 lata, byłem wart ponad milion dolarów, ponad 10 milionów dolarów - gdy miałem 24 lata, a kiedy miałem 25 lat, było to już ponad 100 milionów dolarów. Ale to się nie liczyło, ponieważ nigdy nie robiłem tego dla pieniędzy" - zwykł mawiać.

Wielu ludzi zastanawia się nad tajemnicą sukcesu Jobsa, który wskazywał, że "prostota może być trudniejsza od komplikacji: trzeba się ciężko napracować nad wydobyciem czystej myśli, która pozwala na prostotę. Ale warto - bo kiedy już się to ma, można przenosić góry". Ten trop prowadził do klasztoru zen i mistrza Kobun, u którego Steve Jobs medytował, gdy opuścił Dolinę Krzemową. Jak mówił Isaacsonowi, "to właśnie zen miał na jego życie głęboki wpływ". Sam Jobs próbował zainspirować medytacją inżynierów Apple, by rozszerzyć ich kreatywność.

Skomplikowana osobowość przyniosła sukcesy w biznesie, trudny charakter na co dzień niósł trudności jego bliskim. Osobą, która przez dekady wspierała Jobsa, była szefowa marketingu Macintosha, Joanna Hoffman, córka Jerzego Hoffmana, legendarnego polskiego reżysera filmowego. W filmie poznajemy, jak ważną rolę odegrała Hoffman, nie tylko jako bliski współpracownik Jobsa, ale i jego duch opiekuńczy. Wszak zasłynęła zdobyciem dwukrotnie żartobliwej nagrody "dla tej, co umiała się postawić Jobsowi", przyznawanej pośród jego pracowników.

Przemysław Toboła

• Steve Jobs (Steve Jobs)
• reż. Danny Boyle
• premiera 13 listopada