Matka - tradycyjnie niesmaczna sztuka Witkacego - w nieprzesadzonej, a po klasycznemu pięknej i czystej, acz lekko buduarowej interpretacji Radka Stępnia jest satysfakcjonującą produkcją Teatru Nowego. To spektakl dość surowy i po ludzku wyborny w swej trzeźwej zachowawczości. Zapewni nam miękki, bezpieczny, acz doprawiony smakowitym jadem powrót w przytulne objęcia ukochanego, poznańskiego teatru repertuarowego przy Teatralce.
17. Millenium Docs Against Gravity pozwoliło widzom na unikatową możliwość analizy ludzkich zachowań oraz funkcjonowania świata.
Dziwaczki - pierwszy spektakl na żywo organizowany przez Dom Bretanii - były okazją do spotkania charyzmatycznego Duo du Bas, a także do zmierzenia się z bohaterkami wykluczonymi ze społeczeństwa na wielu poziomach, przez swój starszy wiek, płeć, a także charakteryzujące je niegroźne "szaleństwo".
Ten rok dla nikogo nie jest łaskawy, a w szczególności dla autorów, którzy zdecydowali się wydać przewodnik turystyczny.
Dwa nowe słuchowiska Kuby Kaprala - przeznaczona dla najmłodszych Zmęczona historia, czyli milion przygód na dobranoc i skierowana do osób dojrzałych Szafa - pokazują niepośledni talent literacki wszechstronnego autora sztuk. Bo równie dobrze radzi on sobie w świecie sztuki skierowanej do dzieci, co tej przeznaczonej dla dorosłych.
Jaką uciechą jest biografia Nikołaja Tesli, która ukazała się w Wydawnictwie Poznańskim w tłumaczeniu Jana Szkudlińskiego! Podtytuł, jaki towarzyszy pracy W. Bernarda Carslona to Geniusz na skraju szaleństwa i szaleństwo opowieści o wybitnym naukowcu, poszukiwaczu rozwiązań technologicznych jest znakomitą metodą prowadzenia dramaturgii książki.
Malarstwo czy rzeźba, tradycyjne formy artystycznego wyrazu, robią na nas ogromne wrażenie, często jeszcze zanim zdążymy dostrzec szczegóły. Przyglądamy się im z dystansu, by ogarnąć wzrokiem całość. Z grafiką jest inaczej. Gdyby ująć rzecz nieco bardziej poetycko - między odbiorcą a przedstawieniem wytwarza się specyficzna, intymna relacja. Grafika zaprasza do bliskiego kontaktu.
Drugi dzień tegorocznej edycji Ethno Portu nie zachwycił tak bardzo jak pierwszy. W przypadku Timingeriu zabrakło bezpośredniości i ekspresji, a szepty Mehehe wymagały izolacji myśli i skupienia się tylko na byciu tu i teraz.
- Wystawa Narysowane głową, pomyślane ołówkiem albo czymkolwiek nie jest nostalgiczna, lecz przypomina to, co było właściwie początkiem sztuki. Rysunek był przecież pierwszym językiem i zapisem - patykiem na piasku, na ścianach w grocie w Lascaux, czy gdziekolwiek indziej - mówi prof. Jarosław Kozłowski o nowej wystawie w Archiwum Idei.
Lockdown miał też swoje plusy. Niejako zmusił organizatorów Ethno Portu do zaproszenia zespołów z Polski, a także tych szczególnie bliskich Wielkopolsce. Wreszcie zauważyliśmy, że nie zawsze trzeba sięgać daleko, ponieważ reinterpretacje naszej muzyki tradycyjnej są rewelacyjne.
Przepiękną oszczędność i niezwykłą intymność w opowiadaniu historii daje czytelnikom Mikołaj Grynberg w książce Poufne. Ten zbiór czegoś na kształt obrazków, migawek z życia co chwilę chwyta odbiorcę i nie pozwala zbyt łatwo iść dalej.
- Jestem recenzowany dokładniej, może bardziej namiętnie - powiedział w środę Wojciech Szot podczas spotkania autorskiego w Centrum Kultury Zamek. Rozmowa dotyczyła jego debiutanckiej książki Panna Doktór Sadowska, poświęconej nienormatywnej lekarce i działaczce społecznej, bohaterce warszawskiego skandalu międzywojnia.
Kiedy dowiedziałam się, że Teatr Animacji przygotowuje przedstawienie o Poznaniu, moje serce żywiej zabiło. Moja rodzina mieszka w Poznaniu od pokoleń, a Teatr Animacji jest jedną z naszych najulubieńszych instytucji. Czekałam na premierę z niecierpliwością tak wielką, że zaczęłam się obawiać, czy moje oczekiwania nie są zbyt wygórowane...
Czasem tłumacz literacki tak długo i z taką determinacją nawołuje do przełożenia i wydania powieści sprzed wielu lat (o zerowym potencjale promocyjnym), że w końcu przestaje mu odpowiadać wyłącznie echo. Tak się stało z Arturem Machenem i jego Wzgórzem Przyśnień, które w Polsce ukazało się dzięki zaangażowaniu bardzo docenionego tłumacza - Macieja Płazy.
Wielki sukces poznańskiej autorki! Joanna Bociąg wygrała XXV Konkurs im. J. Bierezina organizowany przez Dom Literatury w Łodzi. Dzięki temu sukcesowi właśnie, nakładem łódzkiego wydawnictwa otrzymujemy nagrodzony tomik debiutantki Boję się o ostatnią kobietę.
Dzięki formule hybrydowej, Konkurs Polskich Filmów Krótkometrażowych na Short Waves Festival w trudnych czasach zarazy pozwala polskiej publiczności w całym kraju sprawdzić, którzy z młodych twórców w przyszłości mogą nas zaskoczyć udanym debiutem pełnometrażowym bądź wypełnić dotychczasowe braki w rodzimej kinematografii na polu gatunków czy tematów. Poza tym, ten konkurs mimochodem stał się lekarstwem na pandemiczną fobię typu "nie ma przyszłości dla świata". Jeśli w międzyczasie nie wyginiemy - na pewno wciąż jest szansa dla polskiego filmu.
San Francisco to dla wielu przede wszystkim architektoniczna ikona, jaką jest most Golden Gate. Może jeszcze trzęsienia ziemi i przedsionek Doliny Krzemowej. Magda Działoszyńska-Kossow opowiada nam o tym mieście poprzez losy ludzi.
Urban View to od dawna mój ulubiony zestaw filmowy Short Waves Festival. Z niecierpliwością wyczekiwałem, co ciekawego organizatorzy zaproponują tym razem. Jak zwykle mnie nie zawiedli i w tym roku w programie również znalazło się kilka perełek.
Bracia krwi, maleńki ilustrowany tomik, który ukazał się nakładem Wydawnictwa Wolno, jest wyjątkowym przykładem tego, jak niezwykłe bywają eksperymenty formalne w literaturze. Połączenie prozy poetyckiej i tradycji opowiastki baśniowej w zbiorze Petera Milčáka, w znakomitym (kolejnym już) przekładzie Bohdana Zadury, oddaje w ręce czytelnika finezyjną i wyborną literacko podróż tytułowych braci.
Nie wiedziałam, że o podobnym wydarzeniu historycznym da się opowiedzieć tak czarownie, tak hipnotyzująco. Po lekturze Baśni o wężowym sercu nie dziwi ani nominacja do Nagrody Nike, ani entuzjastyczne opinie głoszone z każdej strony.
