Grają wspólnie od dekady. W 2011 byli okrzyknięci jedną z rewelacji festiwalu w Jarocinie i jedną z nadziei polskiej sceny hard rockowej. Z sukcesami grali na Przystanku Woodstock, dotarli do finału MTV European Music Awards w Belfaście, zdobywali doświadczenie na wielu estradach.

Do wydania debiutanckiej płyty zabierali się bardzo długo. Już w 2013 roku można było usłyszeć, że materiał jest niemal gotowy i czeka na wydanie. A jednak musiał upłynąć kolejny rok, by album ukazał się na rynku. Czy to źle dla muzyki? Absolutnie nie. Rust proponuje bowiem granie, które można określić jako niezależne od upływającego czasu. Dziedzictwem, do którego artyści się odwołują, jest mocna muzyka rockowa drugiej połowy lat sześćdziesiątych i następnej dekady (na przykład skojarzenia z Led Zeppelin w paru momentach płyty nasuwają się same). Obserwując jednak cykl przemian na scenie muzyki popularnej można żartem stwierdzić, że młodzi poznańscy muzycy wyprzedzili epokę, bowiem moda na takie granie zapewne powróci.

Ważne jest, że w tym żywiole mocnych, szybujących riffów przetworzonej gitary, z imponującym wsparciem dynamicznej sekcji rytmicznej, grupa próbuje odnaleźć własny język, stylistyczną oryginalność. Z całą pewnością pomaga w tym mocny wyrazisty stylowy wokal Michała Przybylskiego. A jako że towarzyszą mu zgrabne, proste, udane kompozycje, całość nabiera bardzo przekonujących wymiarów. Zwłaszcza, że instrumentaliści grzmią momentami z taką wyrazistością i taką determinacją jakby chcieli swą muzyką burzyć mury.

Poznański Rust potwierdza, że jest dziś jednym z najciekawszych hard rockowych zespołów w kraju. Szalenie ciekawi mnie, jak ta historia potoczy się dalej, fonograficzny początek jest bardzo obiecujący.

Skład zespołu tworzą: Michu Przybylski - wokal, Szymon Szymkowiak - gitara, Adam Koterski - gitara basowa,  Jakub Martuzalski - perkusja.

Tomasz Janas

• Rust: "White Fog", wyd. Universal Music