Tego, co zrobił Christopher Hogwood dla estetyki muzyki, jakiej słuchamy dzisiaj w filharmoniach i salach koncertowych całego świata, nie da się przecenić. To on w latach 70. i 80. ubiegłego stulecia wraz z grupą brytyjskich dyrygentów, m.in. Trevorem Pinnockiem i Johnem Elliotem Gardinerem, zainteresował się autentyzmem w muzyce, mającym na celu próbę odtworzenia pierwotnych warunków wykonywania muzyki. To między innymi dzięki jego pasji i głębokiej wiedzy możemy dziś przenosić się w czasie, rozkoszując muzyką dawną, wykonywaną na instrumentach pochodzących z epoki i stylizowanych, a także wierzyć, że być może jesteśmy blisko tego, co autor przed wiekami miał na myśli.

W 1967 wraz z Davidem Munrowem Christopher Hogwood powołał do życia Early Music Consort of London, eksplorujący muzykę średniowieczno-gotycką, a w 1973 - specjalizującą się w wykonawstwie historycznym Academy of Ancient Music. Z zespołem tym w 1981 roku dał swój pierwszy występ w Filharmonii Narodowej w Warszawie, będący jednym z pierwszych w tamtym czasie w naszym kraju koncertów muzyki dawnej na barokowych instrumentach. Od tego czasu wielokrotnie gościł w Polsce, a w ostatnich trzech latach jego życia wielkie szczęście mieli poznaniacy, mogąc regularnie delektować się jego interpretacjami jako pierwszego dyrygenta gościnnego Filharmonii Poznańskiej.

Christopher Hogwood jako człowiek zajmujący się muzyką dawną cechował się wybitną wszechstronnością w tej dziedzinie. Był nie tylko dyrygentem, klawesynistą, ale także znakomitym teoretykiem muzyki, pedagogiem oraz autorem książek. Pasjonował się również kolekcjonowaniem instrumentów historycznych. - Jeśli chodzi o dyrygowanie, to jest to stosunkowo późny dodatek w moim życiu muzycznym - wyznał podczas konferencji prasowej przed jednym z koncertów w Poznaniu. - Przede wszystkim uważam się za wykonawcę. Jestem w połowie praktykiem, a w połowie teoretykiem; jedną nogą akademikiem, drugą - wykonawcą - mówił.

W hołdzie Hogwoodowi piątkowy koncert poprowadzi podążający poniekąd jego śladami Richard Egarr - brytyjski dyrygent, pianista i klawesynista, który w 2006 roku został mianowany następcą Christophera Hogwooda na stanowisku dyrektora muzycznego Academy of Ancient Music. Egarr również specjalizuje się w wykonawstwie historycznym, choć grywa na wszystkich typach instrumentów klawiszowych, od średniowiecznych organów po współczesny fortepian. Prowadzi bogatą działalność koncertową, zarówno jako solista, jak i kameralista oraz dyrygent. Przed Orkiestrą Filharmonii Poznańskiej stanie w podwójnej roli dyrygenta i wykonawcy, a ściślej mówiąc - potrójnej, gdyż usłyszymy spod jego palców dwa instrumenty, fortepian i klawesyn.

Program wieczoru otworzy suita orkiestrowa z opery-maski "Królowa wróżek" Henry'ego Purcella z 1692 roku, opartej na "Śnie nocy letniej" Williama Szekspira. Następnie przeniesiemy się o dziewięćdziesiąt lat do przodu do Wiednia, gdzie powstał XII Koncert fortepianowy A-dur KV 414 Wolfganga Amadeusza Mozarta, a w drugiej części koncertu - o kolejnych sześćdziesiąt pięć, by wysłuchać interpretacji II Symfonii C-dur op. 61 Roberta Schumanna. To repertuar, jakiego z pewnością chętnie podjąłby się sam Hogwood, który teraz pewnie już nie dokonuje prób, a doskonale wie, w jaki sposób wymienieni kompozytorzy pragną słyszeć swoją muzykę. Może i nam, za sprawą Richarda Egarra i Filharmoników Poznańskich, uda się przeżyć piękną podróż w czasie.

Magdalena Mateja

• "Z królewskim akcentem" - pamięci Christophera Hogwooda: Richard Egarr - fortepian, klawesyn, dyrygent, Orkiestra Filharmonii Poznańskiej
• Aula UAM
• 13.10, g.19