Katja, łyżwiarka figurowa, szykuje się do światowej kariery. Błyszczy też w szkole i jest oczkiem w głowie rodziców. Ci niejako przy okazji gubią z pola widzenia młodszą córkę, Stellę... Mimo wszystko to ojciec spędza z dziewczynkami więcej czasu. Ich matka pracuje po kilkanaście godzin dziennie i jest praktycznie nieobecna w życiu córek. Katja jest niedoścignionym ideałem dla Stelli, która niestety figurę odziedziczyła po ojcu. Krępa i zaokrąglona, za wszelką cenę próbuje być taka jak starsza siostra. Nie zważając na brak predyspozycji, też chce tańczyć na lodowisku z jej trenerem, Jacobem.

Rodzinna sielanka pryska nagle jak stłuczone zwierciadło, gdy na jaw wychodzi mroczny sekret Katji - zaburzenia odżywiania. Niedyspozycję siostry pierwsza odkrywa Stella, jednak Katja szantażem wymusza na niej milczenie. Mroczne sekrety rodzinne nie znikają tylko dlatego, że się o nich nie mówi przy stole czy też nie dostrzega na co dzień. Katja słabnie z dnia na dzień i na kolejnym treningu upada na lód.

Każdy z bohaterów filmu staje przed nieznanym, jaką jest choroba Katji - bulimia. Wyjazd na wieś staje się rodzicielskim koszmarem, bo nikt na początku nie chce uznać choroby Katji za realne zagrożenie. Rodzice bezradnie próbują nakłonić córkę do jedzenia, ale zawodzą skuteczne do tej pory sposoby. Bo i co z tego, że Katja wprost opycha się przy stole frytkami, skoro za parę minut znika w toalecie i wraca, cuchnąc wymiocinami. "Co nas nie zabije, to nas wzmocni" - powiedział kiedyś Nietsche. A co, jeśli tylko zabija?

Obraz Sanny Lenken zdobył m.in. Kryształowego Niedźwiedzia w edycji młodzieżowej tegorocznego festiwalu Berlinale. Premiera 23 października.

Przemysław Toboła

• Film "Moja chuda siostra" ("Min lilla syster")
• Scen. i reż. Sanna Lenken
• Premiera 23 października