Obraz ten zawiera motywy biograficzne z życia Hrabala, a rzecz dzieje się gdzieś na peryferiach Czech lat 50. Bohaterami filmu są: rzeźbiarz, grafik i malarz Vladimir Boudnik, który to właśnie dorobił się tytułowego przydomku; pisarz o pseudonimie "Doktor" oraz poeta i filozof, zwany papieżem czeskiego undergroundu - Egon. Postaci Koliha żyją niespiesznie i dyskutuję o życiu oraz sztuce...

Z okazji jubileuszu Hrabala oprócz pokazu filmu, zorganizowano także wystawę "Zbyt głośna samotność...bez Hrabala". Prezentowane są na niej fotografie pisarza oraz jego przyjaciół (wybór i opracowanie: T. Mazal, V. Špale), twórczość pisarza i fragmenty adaptacji filmowych jego dzieł. Wystawę można oglądać do 29 marca.

Bohumil Hrabal to chyba najbardziej znany w Polsce czeski pisarz. Jego książki zostały przetłumaczone na 25 języków, a na ich podstawie powstało kilka świetnych filmów oraz sztuk teatralnych, w tym m.in. wyreżyserowany w 1966 r. przez Jirzego Menzla film "Pociągi pod specjalnym nadzorem", który otrzymał Oscara za najlepszy film nieanglojęzyczny w 1968 r. - Bohumil Hrabal jest zdaniem wielu, największym czeskim pisarzem XX wieku. Ślad na jego życiu odcisnęły wszystkie wielkie wydarzenia tego stulecia [...] Hrabal wielki jest w tym, że żyjąc w tych wszystkich perypetiach pozostał wierny swemu widzeniu świata i ludzi oraz swojemu niepowtarzalnemu stylowi [...] - tłumaczy Petr Janyška, dyrektor Czeskiego Centrum. - We wszystkich sytuacjach i we wszystkich ludziach potrafił znaleźć ziarnko piękna, wynieść je ponad powierzchnię i pozwolić mu rozbłysnąć. Jak nikt inny potrafił znaleźć te perełki na dnie (które dały też tytuł jego książce). Niezwykły opowiadacz, eksperymentator językowej formy, miłośnik sztuki współczesnej, który całe życie spędził jako robotnik, pracując na przedmieściach Pragi w dzielnicy Libeň lub w fabrykach. Pisarz, który zmuszony był przez lata pracować w skupie makulatury, skąd na przemiał szły tony zadrukowanego papieru i literatury (Zbyt głośna samotność), miłośnik piwa, kotów, nieskrępowanego języka, piękna życia, dla którego nic nie było tabu - mówi.

Hrabal jest mistrzem opowieści z dystansem. Większość czytelników kocha jego prozę właśnie za słodką ironię z jaką pisarz przygląda się światu i własnemu życiu, oraz za jego serdeczność, ciepło i przemykający pomiędzy wersami surrealizm.

Monika Nawrocka-Leśnik

• "Czuły barbarzyńca" - projekcja filmu
• gmach główny Biblioteki Raczyńskich (pl. Wolności 19, sala 1)
• 28.03, g.19
• wstęp wolny