Film "Dwie kobiety" otwiera scena porodu w paryskiej klinice, który odbiera Claire (Catherine Frot), doświadczona położna. Dzień za dniem Claire z pełnym poświęceniem wspiera rodzące w trudach narodzin dziecka. Sama samotnie wychowuje syna Simona (Quentin Dolmaire), studenta medycyny, a czas wolny spędza, hodując kwiaty na działce pod miastem. Ale "masz zadanie do wykonania. Choćbyś pracowała w pocie czoła i była ciągle zajęta, zmarnujesz swój czas, jeśli zaniedbasz to zadanie" - przestrzegał Dżalaluddin Rumi już 800 lat temu. Zaczynem metamorfozy może stać się druga kobieta - położna duszy. Stąd w oryginalnym tytule gra słów: sage femme - położna, a mądra to po francusku sage, słowo wiedźma zaś wywodzi się przecież od słowa wiedzieć. Tak też jest w filmie Provosta, gdy w uregulowany rytm życia pięćdziesięciolatki wdziera się niespodziewanie 75-letnia Beatrice (Catherine Deneuve), dawna kochanka ojca Claire, która znikła bez słowa przed ponad 35 laty. Ma zdiagnozowanego raka mózgu i chce dożyć ostatnich dni u boku dawnej miłości. Ale ojciec Claire popełnił samobójstwo w kilka dni po ucieczce Beatrice i to właśnie córka znalazła powieszonego ukochanego tatę. Całe późniejsze życie spędziła, jakby sparaliżowana duchowo, metaforycznie ujmując, leżąc w grobie, przy boku ojca. Jako położna każdego dnia próbowała stanąć po stronie życia i Erosa, ale bóg śmierci Tanatos był silniejszy. Do czasu powrotu Beatrice, królowej życia, która wywraca do góry nogami martwy porządek życia Claire. Czerpiąca z życia pełnymi garściami dawna kochanka ojca każdego dnia wnosi do życia położnej odmianę w skali, jakiej Claire nigdy się nie spodziewała, że może jej się jeszcze przytrafić.

Przemysław Toboła

• "Dwie kobiety"
• scen. i reż. Martin Provost
• premiera: 25.08