Nagroda Artystyczna Miasta Poznania dla JANA BERDYSZAKA za całokształt pracy twórczej w dziedzinie malarstwa, rzeźby, instalacji, scenografii ze szczególnym uwzględnieniem licznych wystaw w latach 1993-1994 w Polsce oraz Lyonie i Ankarze.
JAN BERDYSZAK Urodził się 15 czerwca 1934 r. w Zaworach.
Artysta plastyk, absolwent Państwowej Szkoły Sztuk Plastycznych w Poznaniu (w latach 1952-1958 studiował rzeźbę, równolegle interesował się malarstwem i grafiką), dziś profesor poznańskiej ASP (od 1965 r. prowadzi Pracownię Rzeźby), w latach 1984-87 jej prorektor. Swe prace prezentował m.in. w Tokio, Wiedniu, Hanowerze, Hamburgu, Lyonie, Ankarze, Londynie.
Od początku lat 60 - tych uwaga artysty skupia się na zagadnieniach przestrzeni i sytuacjach przez nią uwarunkowanych. Wczesne obrazy Berdyszaka z cyklu Koła podwójne były próbą wyjścia z konwencji malarskiego prostokąta. Składały się z dwóch kół zestawionych w pionie jedno na drugim (l. 1962-65). Od połowy lat 60 - tych artysta wprowadza do obrazu wycięte w płótnie otwory, przez które przenika przestrzeń rzeczywista wprowadzając do dzieła malarskiego nową jakość (cykl Obrazy strukturalne z otworem i koła potrójne podejmujący problem całości rozpatrywanej w różnych aspektach). Do najważniejszych cyklów należą również Obszary koncentrujące z lat 70 - tych i "Nieskończoności". W tym samym czasie tworzy obiekty ze szkła i pleksiglasu (cykl Przeźroczyste). Zagadnienia przezroczystości, gęstości i ciemności kontynuuje w pewien sposób w instalacjach z lat 80 - tych i 90 - tych. Od 1990 r. pojawia się cykl Passe - par - tout realizowany w formie grafik, obiektów, instalacji itp.
Osobną dziedzinę w twórczości Berdyszaka stanowi scenografia teatralna. W latach 1961-1970 współpracował m.in. z Teatrem Marcinek w Poznaniu. Organizował również efemeryczne pokazy Plastyki Przestrzeni Animowanej (1966-1977).
Jan Berdyszak jest artystą bezustannie poszukującym nowych znaczeń w sztuce, o czym świadczą m.in. jego ostatnie prace z cyklu Powłoki i Opakowania eksponowane w ramach Festiwalu Teatralnego MALTA 2001.
Artysta zajmuje się również teorią sztuki; jest m.in. autorem książek ?Teatr (Wrocław 1996) i O obrazie (Muzeum Warmii i Mazur 1999).
Jest laureatem wielu nagród: m.in. za scenografię w Bukareszcie (1965), wyróżnienie krytyki francuskiej wręczanej w UNESCO (1970), nagrody im. Jana Cybisa (1978), złotego medalu na Międzynarodowym Quadriennale scenografii w Pradze (1979), na Międzynarodowym Triennale Grafików Friedrichstad (1995). Ponadto uhonorowany Medalem KEN i Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski. Jest posiadaczem Doktoratu Honoris Causa Akademii Sztuk Pięknych w Bratysławie.