Nagroda Naukowa Miasta Poznania zespołowa dla JERZEGO TOPOLSKIEGO, LECHA TRZECIAKOWSKIEGO za wybitne osiągnięcia w badaniach nad historią Poznania, a szczególnie za redakcję i współautorstwo "Dziejów Poznania".

JERZY TOPOLSKI Uczony, humanista, profesor Uniwersytetu im. A. Mickiewicza w Poznaniu.
Urodził się 20 września 1928 r. w Poznaniu, zmarł 21 grudnia 1998 r.
Studiował na Wydziale Prawno - Ekonomicznym Uniwersytetu Poznańskiego. W 1951 r.uzyskał doktorat na Uniwersytecie Mikołaja Kopernika w Toruniu. Był wówczas starszym asystentem Katedry Historii Państwa i Prawa Uniwersytetu Poznańskiego. Najcenniejsza rozprawa, jaką w tym okresie napisał to Gospodarstwo wiejskie w dobrach arcybiskupstwa gnieźnieńskiego od XVI do XVIII wieku (1958). Tytuł profesora nadzwyczajnego uzyskał w 1968 r. W 1971 r. zostaje członkiem korespondentem Polskiej Akademii Nauk, a w 1976 członkiem rzeczywistym. Pełnił funkcję wicedyrektora Instytutu Historii UAM, a następnie dyrektora. Kierował także Zakładem Historii Nowożytnej do XVIII wieku i Metodologii Historii. Wykładał jako visiting professor na Uniwersytetach w Hayward, Kilonii, Turynie, Laval (Quebec) i École des Hautes Études an Sciences Sociales w Paryżu. Był także fellow in resistence w Netherlands Institute for Advanced Study in the Humanisties w Wassennar. Był autorem ponad 1100 prac, a międzynarodową sławę przyniosły mu prace z dziedziny metodologii nauk. Studia z metodologii historii (współautor-1960), Metodologia historii (1969 - tłumaczona na 7 języków), Świat bez historii (1972), Rozumienie historii (1978) Teoria wiedzy historycznej (1983), Jak się pisze i rozumie historię (1996). Wiele miejsca poświecił również badaniom nad dziejami historiografii. Z tego zakresu ukazują się książki Nowe idee współczesnej historiografii O roli teorii w badaniach historycznych (1980), Od Achillesa do Beatrice de Planissolles. Zarys historii historiografii (1998). Był inicjatorem i współautorem Dziejów Gniezna (1965), Dziejów Wielkopolski do roku 1793 (1969) oraz syntez: Dzieje Polski (1975, 1993), wydawnictwa "Polska. Dzieje narodu, państwa i kultury, w ramach którego opublikował tom II Polska w czasach nowożytnych 1501-1795 (1994). Był autorem całościowych syntez - Zarys dziejów Polski (1982), Historia Polski (1992,2000). Polska dwudziestego wieku 1914-1994 (1994), Cywilizacje i kultury V - XX wieku (1998).
Laureat licznych nagród naukowych., w tym państwowych I i II stopnia. Był członkiem wielu organizacji naukowych, m.in.przewodniczącym Komitetu Nauk Historycznych PAN.
Odznaczony Złotą Odznaką im. Janka Krasickiego, Krzyżem Kawalerskim i Krzyżem Komandorskim z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski, Odznaką Tysiąclecia oraz Medalem Komisji Edukacji Narodowej.

LECH TRZECIAKOWSKI Historyk, profesor Uniwersytetu im. A. Mickiewicza w Poznaniu.
Urodził się 24 grudnia 1931 r. w Poznaniu.
Studiował historię na Uniwersytecie Poznańskim. W 1973 otrzymał tytuł profesora nadzwyczajnego, a w r. 1981 zwyczajnego. Kieruje Zakładem Historii Polski XIX i XX wieku, był dyrektorem Instytutu Zachodniego i Kierownikiem Zakładu Badań nad Polonią Zagraniczną PAN. Wykładał jako visiting professor na wielu uniwersytetach za granicą: California State University at Hayward (1970), University of Florida Gainesville (1977), University of Western Ontario - London (1990), Universität Bielefeld (1994). Specjalizuje się w historii nowożytnej i najnowszej: interesują go głównie dzieje Polski i Niemiec XIX i XX wieku i stosunków polsko - niemieckich oraz Wielkopolski. Napisał 12 książek m.in.: Kulturkampf w zaborze pruskim (1970), wydana również w USA (1990), Dzieje Polski 1815-1918 (1993), Polen im europäischen Mächtessystem des 19. Jarhunderts (współautor 1994, wydanie polskie 1998). Był współautorem dziejów Gniezna, Wielkopolski, Poznania i Polski. Opublikował ponad 350 artykułów. Znany jest nie tylko w środowisku ściśle naukowym. W dawnym Poznaniu (współautor 1971, 1974), W dziewiętnastowiecznym Poznaniu. Życie codzienne miasta Poznania 1815-1914 (współautor 1982, 1987) czy Pod pruskim zaborem (1973), to czytane szeroko książki - bestsellery. Trzeciakowski był także konsultantem historycznym i współtwórcą serialu historycznego "Najdłuższa wojna nowoczesnej Europy".
Od 2000 r. jest prezydentem Commission Internationale des Études Historiques Slaves. Od 1973 r.członkiem Komisji UNESCO Polsko - Niemieckiej ds. Podręczników Szkolnych. Należy do Komitetu Narodowego ds. Kontaktów z Międzynarodowym Komitetem Nauk Historycznych, Poznańskiego Towarzystwa Przyjaciół Nauk, był wiceprzewodniczącym Komitetu Nauk Historycznych PAN.
Wyróżniony licznymi naukowymi nagrodami, w tym zbiorową Nagrodą Państwową I Stopnia, Krzyżem Kawalerskim i Oficerskim Polonia Restituta.
W dniu 3 maja 2002 r.odebrał na Uniwersytecie Wiedeńskim Nagrodę Hrdera (Herder - Preis).