Najnowsza wystawa Tak albo nie i vice versa jest kontynuacją prowadzonej przez Jarosława Kozłowskiego od wielu lat przewrotnej gry z pojęciem sztuki. Już w napisanym  w 1970 roku manifeście Sztuka jako sztuka artysta zadaje podstawowe pytania o to, czym ona jest, a czym nie jest. W jego ujęciu sztuka nie może  być utożsamiana tylko i wyłącznie z pojęciem piękna i zagadnieniami z dziedziny estetyki. Najważniejsza staje się idea, nawet jeśli nie przybiera materialnej formy. Kluczowa jest tutaj też intencja twórcy oraz świadomość uczestnictwa w kreowanym przez nią języku. Dla Kozłowskiego sztuką może być refleksja nad nią samą - jej językiem, formą i funkcją. Dlatego jego działania często przybierają formę tekstów, instalacji, instrukcji czy dokumentacji. Z drugiej strony - według Kozłowskiego - to, co nie niesie ze sobą refleksji ani nie uczestniczy w dyskursie artystycznym - nie jest sztuką. W świetle jego poglądów nie jest to więc kategoria obiektywna, lecz otwarte pole znaczeń, w którym istotne są intencja, kontekst i komunikacja. To, co uznajemy za sztukę, nie musi być ani piękne, ani trwałe - wystarczy, że prowokuje do myślenia. Artysta mówi, że: "sztuka spełnia się w kontakcie z odbiorcą, którego zapraszam do rozmowy, do ewentualnej dyskusji. Staram się więc, by moje <<wypowiedzi>> były w miarę transparentne i prowokowały do dialogu albo kłótni".

• Wydarzenie bez barier: brak informacji