Urodził się w 1926 roku we Włocławku. Podczas okupacji kształcił się pod kierunkiem Zbigniewa Drzewieckiego (fortepian) i Kazimierza Sikorskiego (kompozycja). W latach 1945-1947 odbył studia muzyczne w klasie dyrygentury Kazimierza Wiłkomirskiego i w klasie kompozycji Sikorskiego w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej w Łodzi, uzyskując dyplom z odznaczeniem. Jako dyrygent debiutował w Łodzi. Przez kilka lat był drugim dyrygentem w Państwowej Filharmonii w Poznaniu. Od 1950 roku prowadził aktywną działalność koncertową w kraju i za granicą. Był dyrektorem wiodących zespołów i instytucji w Polsce: Wielkiej Orkiestry Symfonicznej Polskiego Radia w Katowicach, Teatru Wielkiego w Warszawie czy Filharmonii Krakowskiej. Prowadził także orkiestrę radia duńskiego w Kopenhadze, Orchester der Beethovenhalle, współpracował z radiem holenderskim w Hilversum, jak również z orkiestrą Yomiuri Nippon Symphony Orchestra w Tokio. Prowadził gościnnie takie zespoły, jak Berliner Philharmoniker, Staatskapelle Dresden, Filharmonia Leningradzka, Concertgebouw Orchestra w Amsterdamie.
Był laureatem wielu prestiżowych nagród - otrzymał m.in. Złoty Krzyż Zasługi (1952), Nagrodę Państwową II stopnia (1955), Nagrodę Muzyczną miasta Katowic (1957), dwukrotnie Nagrodę Związku Kompozytorów Polskich (1968 i 1996), Nagrodę Państwową I stopnia (1972), Nagrodę "Diamentowa Batuta" z okazji 70-lecia Polskiego Radia (1995), Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski, Złoty Medal "Zasłużony Kulturze Gloria Artis" (2005), Nagrodę "Orfeusza" za wykonania muzyki polskiej podczas Międzynarodowego Festiwalu Muzyki Współczesnej "Warszawska Jesień" (1969 i 1974) oraz liczne międzynarodowe nagrody za nagrania płytowe, jak również nagrody na festiwalach w Edynburgu, Bergen, Pradze, Montreux, Osace i Wiedniu. W 2011 roku Instytut Muzyki i Tańca wyróżnił artystę nagrodą honorowego Koryfeusza Muzyki Polskiej.
Jan Krenz to dla Akademii Muzycznej im. Ignacego Jana Paderewskiego w Poznaniu postać szczególna - w 2000 roku został pierwszym w historii Uczelni doktorem honoris causa oraz był dyrygentem koncertu przygotowanego na uroczyste otwarcie nowej sali koncertowej, Auli Nova, który odbył się w październiku 2006 roku - Orkiestra Symfoniczna poznańskiej Akademii Muzycznej wykonała pod batutą Maestra Poloneza A-dur op. 40 nr 1 (w instrumentacji G. Fitelberga) F. Chopina, Fantazję na tematy polskie na fortepian i orkiestrę symfoniczną op. 19 I. J. Paderewskiego (solistą był Piotr Żukowski), Dwie melodie elegijne na orkiestrę smyczkową op. 34 E. Griega oraz Preludia - poemat symfoniczny wg A. de Lamartine'a F. Liszta.
oprac. red.