Kultura w Poznaniu

Sztuka

opublikowano:

Plastyczne improwizacje

Poliński pojmuje sztukę jako utopię, która w żaden sposób nie musi odzwierciedlać świata realnego. Na wystawie "Przesunięcie błękitu" zaprezentuje swoje najnowsze prace oraz realizacje z lat 2001-2012.

M. Poliński "Kolejka linowa na Wezuwiusz". Fot. materiały organizatorów - grafika artykułu
M. Poliński "Kolejka linowa na Wezuwiusz". Fot. materiały organizatorów

Bliska jest mu postawa reprezentowana przez jednego z najbardziej cenionych polskich kompozytorów, Witolda Lutosławskiego, postrzegającego obszar działań twórczych jako "świat idealny". Ten równoległy świat, stanowiąc przestrzeń naszych pragnień i marzeń, pełni rolę swoistego "pomostu", który umożliwia doświadczenie świata idei.

Inspirację dla Polińskiego stanowi przede wszystkim muzyka. Często odnosi się w swoim pracach między innymi do polifonii. Zapis muzyczny próbuje przełożyć (przetransponować) na język plastyczny. O silnych związkach działalności artystycznej Polińskiego z muzyką świadczy między innymi zrealizowana we współpracy z zajmującą się muzyką improwizowaną pianistką i kompozytorką Misą Shimomurą praca "Błękitna fuga". Muzyka fortepianowa stała się punktem wyjścia do namalowania cyklu akwarel. Przygotowane przez artystę prace oraz improwizacja fortepianowa wykonana w galerii wpływały na siebie nawzajem.

O swoim specyficznym podejściu do miejsca, w którym pokazuje swoje prace, Poliński mówi: "Budując wypowiedź plastyczną wyobrażam sobie, że przestrzeń galerii jest białą kartką, która przyjmuje zapis myśli". Artysta albo wpisuje swoje prace w konkretną przestrzeń albo dokonuje ingerencji w zastane wnętrze. Jego prace charakteryzuje zmienność, otwartość i intuicyjność (nazwana przez niego "podróżą w nieznanym kierunku") - dany zamysł wymaga różnego rodzaju modyfikacji ze względu na miejsce, w którym jest realizowany. Przykładem dzieła, które wymagało ingerencji w przestrzeń galerii jest między innymi pokazany w 2006 roku w Galerii Oko Ucho "Kontrapunkt" - instalacja, która zastany obszar podporządkowała idei kontrapunktu (technice kompozytorskiej opartej na prowadzeniu kilku niezależnych linii melodycznych zgodnie z określonymi zasadami harmonicznymi i rytmicznymi).

Mikołaj Poliński jest absolwentem Akademii Sztuk Pięknych w Poznaniu oraz stypendystą Universitaet der Kuenste w Berlinie. Od 2002 prowadzi pracownię rysunku na Uniwersytecie Artystycznym w Poznaniu. Od 2003 roku kieruje Galerią Naprzeciw, w latach 2006-2010 współtworzył Galerię Aneks. Uczestniczył w wielu wystawach indywidualnych i zbiorowych zarówno w Polsce, jak i zagranicą. Tworzy wielkoformatowe rysunki, instalacje przestrzenne oraz przeprowadza działania analizujące związki między sztukami wizualnymi a muzyką i dźwiękiem.

Karolina Gumienna

  • Mikołaj Poliński "Przesunięcie błękitu"
  • Galeria Arsenał
  • kurator Jarosław Kozłowski
  • wernisaż: 21.01, g. 18
  • wystawa czynna do 10.02
  • bilety: 5/7 zł