- To pierwszy nie-artysta w historii honorowych doktoratów naszego uniwersytetu - zauważył prof. Marek Wasilewski, jeden z recenzentów doktoratu. Po czym dodał: - Ale czy rzeczywiście? Profesor Bauman to artysta słowa i artysta myśli.

Oprócz prof. Wasilewskiego recenzentami honorowego doktoratu byli: prof. Andrzej Turowski (nieobecny podczas uroczystości, jego recenzję odczytał prof. Piotr Kurka) oraz prof. Piotr Piotrowski, wybitny historyk sztuki. - Profesor Bauman odegrał ogromną rolę w budowaniu świadomości artystycznej pokoleń - mówił prof. Piotrowski. - Któż lepiej opisał współczesny świat niż prof. Bauman - czytał słowa Turowskiego Piotr Kurka.

Profesor Bauman urodził się w Poznaniu w 1925 r. co podkreślał w środę kilkakrotnie: - Tu nauczyłem się raczkować, chodzić na dwóch nogach, tu skończyłem szkołę powszechną. 3 września 1939 r. musiałem wyjechać z Poznania, ale Poznań zabrałem ze sobą. I starałem się zachować w sobie te cechy, które Poznaniowi zawdzięczam - mówił chwilę po otrzymaniu tytułu. A podczas konferencji prasowej poprzedzającej uroczystość żartował: - To dla mnie zaszczyt niezasłużony, bo nigdy nie spłodziłem niczego, co można nazwać dziełem sztuki.

O kulturze i sztuce mówił podczas wykładu: - Kultura dziś przestawia się na uwodzenie, kuszenie "klientów", podporządkowując się regułom rynku. Wymienił także najważniejsze - jego zdaniem - zadania sztuki we współczesnym świecie. Według prof. Baumana to prowokacja (rozumiana jako wytrącanie ze stanu uśpienia), dekonstrukcja ("ujawnianie wieloznaczności ukrytych pod pozorem jednoznaczności") oraz eksperymentowanie (wychodzenie poza zastany stan rzeczy). Na koniec zwrócił się do studentów - przyszłych artystów: - Życzę wam powodzenia w dekonstruowaniu i eksperymencie.    

Sylwia Klimek