Kultura w Poznaniu

Opinie

opublikowano:

ALE KINO! W poszukiwaniu superbohaterów

Trudno było podczas tegorocznego festiwalu Ale Kino! obejrzeć wszystko. Bo poruszających i wciągających historii o młodych ludziach było całe mnóstwo. I jeszcze więcej...

"Śmierć superbohatera", reż. Ian FitzGibbon, fot. mat. prasowe - grafika artykułu
"Śmierć superbohatera", reż. Ian FitzGibbon, fot. mat. prasowe

Pomiędzy niebem a piekłem

Jojo to typowy, żywiołowy 10-latek. Bawi się żołnierzykami, gra w szkolnej drużynie piłki wodnej, wszędzie go pełno. Jest jednak coś, co zdecydowanie odróżnia go od rówieśników. To rodzinna tragedia związana z odejściem matki i zmiennymi nastrojami ojca, który podobnie jak on, nie może uporać się ze stratą. Jojo, mimo ojca i przyjaciół, wydaje się być przeraźliwie samotny. Do czasu, gdy znajduje porzucone pisklę kawki. Przygarnia je, pielęgnuje i oswaja tak długo, aż ptak staje się jego nieodłącznym towarzyszem. Wszystko to w tajemnicy przed ojcem, który uważa że "miejsce roślin i zwierząt jest poza domem".
"Kauwboy. Chlopiec i kawka" to prosta, a przy tym niesamowicie magnetyczna historia o poszukiwaniu miłości, próbie poradzenia sobie z najgorszym i sile przywiązania. Mimo, iż Jojo pewnego dnia straci ukochanego ptaka, odzyska ojca, który odtąd będzie dla niego tym, czym nigdy nie był - oparciem.
Rick Lens, 12-letni aktor grający rolę Jojo był gościem tegorocznej edycji festiwalu. W piątek po projekcji filmu spotkał się z publicznością. - To był mój pierwszy film, ale pracę nad nim wspominam bardzo dobrze i już myślę o tym, by zostać profesjonalnym aktorem - mówił w Poznaniu.

Anna Solak

  • "Kauwboy. Chłopiec i kawka"
  • reż. Boudewijn Koole
  • Holandia 2011
  • od 12 lat

Niezależni, mali ludzie

W Longeverne i Velrans, dwóch wioskach na południu Francji toczy się bitwa. I to nie byle jaka, bo dwie grupy chłopców w wieku od 7 do 14 lat oraz jedna dziewczyna - Latarka, walczą o honor i lojalność. Na czele jednej z band stoi dzielny Lebrac.
Dzieciństwo chłopca to nie sielanka. Ojciec odszedł od rodziny i teraz Lebrac sam musi zadbać o mamę i dwie siostry. Zaprzyjaźnia się ze swoim nauczycielem, który mobilizuje go do nauki, a mamę chłopca przekonuje, by pozwoliła wyjechać synowi do dobrej szkoły.
"Wojna guzików" to propozycja dla miłośników "Chłopców z Placu Broni". Film nie tylko opowiada o szaleńczych pościgach i hańbie jaka może spotkać "walczące" grupy: obcięciu guzików w czasie pojedynków. To także historia "ministerstwa dzieci", które powstało w starej ciężarówce ojca Lebraca. Przepiękna opowieść o przyjaźni oraz sile jaka drzemie w grupie. O niezależności małych ludzi...

Monika Nawrocka

  • "Wojna guzików"
  • reż. Yann Samuell
  • Francja 2011
  • od 11 lat

Ucieczka w świat okrutnej fantazji

Komiksowy Miraculousman jest tajemniczym zakapturzonym i muskularnym mężczyzną, który ratuje ofiary wypadków, przeżywa fascynację odzianymi w skąpe lateksowe stroje pielęgniarkami, wymyka się odrażającemu "Rękawicy" i testuje granice swoich możliwości. Superbohater jest alter-ego Donalda (Thomas Brodie-Sangster), wychudzonego dublińskiego nastolatka, który, jak jego rówieśnicy, myśli o seksie i szuka miłości, ale jednocześnie musi zmierzyć się z postępującym rakiem. W proteście przeciwko grającej nie fair rzeczywistości, Donald ucieka w świat okrutnej fantazji. Komiksowe postaci zaludniają kartki szkolnych zeszytów, uliczne mury czy sklepowe witryny. Coś się zmienia, kiedy Donald zakochuje się w Shelly (Aisling Loftus), buntowniczej koleżance z ławki, a po kolejnej interwencji policji, rodzice wysyłają go do ekscentrycznego tanatologa Dr. Kinga (Andy Serkis).

Brodie-Sangster przekonująco wciela się w postać zwykłego nastolatka, który gniewem maskuje strach. Chce być jak inni -przygotowując się na pierwszą randkę z Shelly, nieśmiało dorysowuje włosy swojemu lustrzanemu odbiciu. W przejmującej rozmowie z dr. Kingiem wyznaje, że kiedy próbował popełnić samobójstwo miał poczucie, że "choć raz ma nad czymś kontrolę". Choć romantyczny wątek relacji nastolatków i podkreślanie rebelianckiej atmosfery komiksowych scen agresywną rockową muzyką, balansują na granicy kiczu, "Śmierć superbohatera" unika popadnięcia w banał. Reżyser Ian FitzGibbon za pomocą słodko-gorzkiej opowieści pokazał, że prawdziwy superbohater  potrafi poradzić sobie nie tylko ze śmiercią, ale i z życiem.

Aleksandra Glinka

  • "Śmierć superbohatera"
  • Reż. Ian FitzGibbon
  • Niemcy, Irlandia 2011
  • Od 14 lat

Dorastanie w wersji ekstremalnej

Film szwedzkiego reżysera urodzonego w Bagdadzie, Shakera Tahrera to prawie półtoragodzinna jazda po bandzie. Główni bohaterowie przytłoczeni problemami dorosłych, biorą sprawy w swoje ręce. Niestety, trudne sytuacje, w jakich się znaleźli, popychają ich do sięgnięcia po rozwiązania budzące liczne moralne wątpliwości.

Simon usilnie próbuje przebić się przez mur obojętności postawiony przez ojca po rozwodzie. Kristoffer jest stale narażony na nieprzewidywalne zachowania niezrównoważonej psychicznie matki, która nie może się uporać z traumatyczną przeszłością. Wrażliwy i artystycznie utalentowany Björn - chłopiec pochodzący z Afryki i adoptowany przez szwedzkie małżeństwo - nie może się pogodzić z rozpadem związku przybranych rodziców. Nowe nieprzewidziane okoliczności prowokują go do refleksji na temat własnego pochodzenia i sensu istnienia.

"Bloody Boys" to film, który - w przeciwieństwie do przesłodzonych amerykańskich realizacji - pokazuje nastolatków zderzonych z ekstremalnymi scenariuszami pisanymi przez życie. Beztroska dorastania zostaje zakłócona przez pozbawiony skrupułów świat dorosłych, pochłoniętych obsesyjnym skupianiem się na własnych dylematach.

Obraz Shakera Tahrera został bardzo dobrze przyjęty przez publiczność, której większość stanowili jednak widzowie pełnoletni. Reżyserowi nie można odmówić talentu. Świetnie poprowadzona akcja, skomplikowane niejednoznaczne postaci i przede wszystkim bolesna szczerość sprawiają, że "Bloody Boys" to kino na naprawdę wysokim poziomie. Czy jednak film ten jest odpowiedni dla kształtującego się charakteru i kręgosłupa moralnego młodego człowieka? Mam pewne wątpliwości.

Karolina Gumienna

  • "Bloody Boys"
  • reżyseria Schaker K. Tahrer
  • Szwecja 2012
  • od 16 lat