Kołacka to doktorantka Wydziału Malarstwa i Rysunku poznańskiego Uniwersytetu Artystycznego, gdzie, aktywnie uczestniczyła w życiu XII Pracowni Malarstwa prof. Janusza Marciniaka oraz VI pracowni Działań Przestrzennych prof. Marcina Berdyszaka. W swej twórczości skupia się na przepracowywaniu procesualnego wymiaru dzieła sztuki, który definiuje jako "zdobycie i przygotowanie materiałów niezbędnych do stworzenia efemerycznych makiet (poprzez powołanie różnych procesów, odnoszących się do stanów skupienia) (...) jednoosobowy performance, fotografię, obróbkę graficzną, a następnie w oparciu o zebrane doświadczenia i zdjęcia, wykonanie obrazów na płótnie".

W Galerii EGO oglądać można prace z cyklu Stany rzeczy, które przewrotnie wymagają od widza tytułowych stanów skupienia. Malarka, wraz z kuratorką wystawy Martą Smolińską, prezentuje poznańskiej publiczności zestaw czternastu obrazów występujących w różnorakich konfiguracjach - na whitecubowych ścianach galerii znalazły się płótna, które onieśmielają widza rozmiarem, jaki i takie, które intrygują mikroskopijnymi formatami. Wywołują przy tym bardzo wiele skojarzeń: łudząco przypominają fotograficzne obrazy lśniących, kampowych tkanin, przywodzą na myśl fragmenty natury oglądane przez szkło powiększające; można dostrzec w nich niesamowite formy kryształów, które za chwilę okazują się wprowadzać naszą percepcję w błąd, bowiem zamiast kryształów dostrzegamy pejzaże uwiecznione za pomocą dronów.

Obok zawieszonych na ścianie płócien, znajdują się rozsypane puzzle, które stanowią zapis nieistniejących już dzieł - dwa tysiące rozrzuconych na białym podium fragmentów zaprasza uczestników do współtworzenia żmudnego mechanizmu, w wyniku którego powstają obrazy; jest to jednak proces czasochłonny i, co prawda, pozwalający stworzyć dowolnie wybraną kompozycję, ale tym samym uniemożliwiający odtworzenie tej pierwotnej, najbardziej ulotnej.

Stany skupienia to podróż po świecie obrazów pełnych złudzeń; obrazów, które posiadają umiejętność dostosowania się do skłębionych w głowie myśli; każde dzieło to inny stan trwający dopóty, dopóki mu na to pozwolimy. Jerzy Tchórzewski rolę malarza porównywał do mechanizmu rozniecania ognia, w trakcie którego z martwej materii powstawał żywioł. Takie właśnie jest malarstwo Kołackiej - pulsujący życiem organizm, który powstał z biernej materii plastycznej.

Klaudia Strzyżewska

• Wystawa Anny Kołackiej "Stany skupienia"
• Galeria Ego
• czynna do 15.10
• kuratorka: Marta Smolińska
• wstęp wolny

© Wydawnictwo Miejskie Posnania 2018