Do tej pory tytuły prezentowane na Festiwalu Filmów Rosyjskich Sputnik nad Polską można było obejrzeć w Poznaniu wyłącznie w formie replik, które, jak to repliki, zawsze pozostawiały po sobie poczucie niedosytu. 14. edycja, odbywająca się online na platformie mojeekino.pl, jest okazją do przeżycia festiwalu w całej jego pełni - na ile pozwala na to internet, nasze łącze i dostępny czas.
- Chcemy, żeby Festiwal uświadamiał, jak silnie te dwa światy, filmowy i gier wideo, ze sobą korelują - mówi Aleksandra Ławska z Fundacji Ad Arte. Minifestiwal filmów o grach i internecie interFACE odbędzie się online w weekend 11-13 grudnia.
Kino pandemiczne w wyborze Emilii Mazik dla grudniowej odsłony Klubu Krótkiego Kina to dziewięć szortów, na które można patrzeć nie tylko poprzez prymat wiosennego lockdownu i sytuacji bieżącej. Bo trudno nie uśmiechnąć się gorzko na myśl, jak bardzo ich twórcy odwołują się do filmowych obrazów katastrofy, przeczuwanej przez filmowców od tak dawna.
Tony Halik. Tu byłem to dokument obowiązkowy dla wszystkich, którzy wychowali się na programach podróżniczych tego niezwykłego dziennikarza i reportera. Wprawdzie jego główny bohater prócz samego podróżowania najbardziej "lubił siebie w kamerze", a wiele z opowiadanych historii zwyczajnie koloryzował, jednak jego kultowy już program telewizyjny Pieprz i wanilia z 18-milionową widownią przed telewizorami dowodzi, że nie to było najistotniejsze.
Skoro jestem wielkim miłośnikiem krótkometrażówek, to mój wybór na ostatni festiwalowy pokaz mógł być tylko jeden. Blok Nuda i inne krótkie filmy okazał się fantastycznym zwieńczeniem wyjątkowego festiwalu. Wbrew tytułowi nie nudziłem się ani przez sekundę.
Festiwal Ale Kino! to wbrew pozorom nie tylko propozycje filmowe dla najmłodszych. Znajdziemy tu także dramaty kierowane do starszej widowni, które poruszają ważne problemy społeczne. I właśnie takie kino było motywem przewodnim pokazu filmów krótkometrażowych zatytułowanym Muchy i inne krótkie filmy.
Ogromną wartością festiwalu Ale Kino! jest to, że prócz filmów fabularnych proponuje młodym widzom również obrazy dokumentalne. W ten sposób tworzy się przyszłą publiczność kinowych dokumentów i czytelników literatury faktu - pokazując, że rzeczywistość jest tak samo, a niekiedy nawet bardziej interesująca niż fikcja.
Tym razem w ramach festiwalowych propozycji postanowiłem cofnąć się w czasie do baśniowych Chin. Pełnych magii, wojowników, demonów i węży. Sądząc po opisie przygoda ta zapowiadała się naprawdę intrygująco...
- Jako że kryzys zdrowotny spowodował przerwanie wielu produkcji filmowych na całym świecie, musi to mieć przełożenie na liczbę filmów, które będą miały swoje premiery w roku 2021 - będzie ich po prostu mniej. Ale świat nie znosi próżni, a twórcy filmowi nie byli bierni i nudę kwarantanny zabijali rejestrowaniem swojej pandemicznej codzienności - przyznaje Emilia Mazik, kuratorka Klubu Krótkiego Kina w Centrum Kultury Zamek. Na grudniowy pokaz online przygotowała program Filmy na pandemię.
- W moim języku nie ma słowa wolność w szerszym znaczeniu. Nie było granic. Nigdy ich nie było. Być może najpierw trzeba zaznać niewoli, by pojąć czym jest wolność - mówi bohaterka filmu Kuessipian, będącego zaproszeniem do poznania tych, o których wciąż wiemy niewiele.
Pandemia zupełnie wywróciła świat do góry nogami i również OKFA - najstarszy w Polsce festiwal kina amatorskiego i niezależnego, który trudno sobie wyobrazić bez wizyty w konińskim kinie Oskard - w tym roku odbywa się w formie online. Tęskniąc za niepowtarzalną, kameralną atmosferą tej imprezy, trzeba polecić jej wyjątkowy, najsilniejszy punkt - konkurs, w którym zaszczytne miejsce zajmuje kino nieprofesjonalne.
- Mamy wiele przysłów, które mówią, że jakie chowanie i edukowanie kulturowe młodzieży, taka będzie Rzeczypospolita w przyszłości. Ale to są tylko hasła. Widzimy jednak, jak mało w Polsce powstaje filmów dla dzieci i młodzieży - zauważa reżyser Mariusz Palej*, którego najnowszy film Czarny młyn w niedzielę miał swoją premierę na Międzynarodowym Festiwalu Filmów Młodego Widza Ale Kino!
Podczas drugiej wojny światowej naziści deportowali z Norwegii 771 Żydów. Ponad tysiącu udało się dostać do Szwecji. Film Wszyscy za jednego Johanne Helgeland poświęcony został tym, którzy uciekli, tym, którzy im pomagali i tym, którzy już nigdy nie wrócili.
Na wspomnienie nazwiska Taiki Waititiego - drugiego po Peterze Jacksonie najbardziej znanego nowozelandzkiego filmowca na świecie - przed oczami w pierwszej kolejności stają spektakularna, rozegrana w takt muzyki Led Zeppelin finałowa bitwa z Thora: Ragnarok oraz dobrotliwy dziesięciolatek uważający się za nazistę, czyli niezrównany Jojo Rabbit. Zanim jednak maoryski twórca wypłynął na szerokie wody, realizował bardziej kameralne projekty, jak na przykład Co robimy w ukryciu - może i było wtedy jakby mniej cyferek w budżecie, ale humoru na planie i w fabule filmu nigdy nie zbywało.
Antysemityzm od dawna wydaje się być uczciwym tematem debaty publicznej. Ale wciąż boimy się o nim rozmawiać z dziećmi. Słusznie?
W filmie Magdy Mosiewicz pt. Bliskie nieznajome słyszymy głos z offu, który informuje nas, że "co czterdzieści sekund jedna kobieta doświadcza przemocy, co siedem minut akt przemocy jest zgłaszany policji". Obserwując poszczególne punkty Poznania, poznajemy historie mieszkających tu Polek, Ukrainek i Białorusinek, które mierzą się z nadużyciami praw kobiet.
- W tym roku do selekcji festiwalowej zgłoszono ponad trzy tysiące filmów, co jest wynikiem niemal rekordowym i tym bardziej imponującym, że produkcję wielu obrazów zatrzymała pandemia - mówi rzeczniczka Ale Kino! Karolina Kulig. Festiwal rozpocznie się 29 listopada.
Prezentowany w ramach Spotkań Teatralnych Bliscy Nieznajomi projekt pt. Ten spacer, autorstwa grupy artystycznej Pic Pic, powstał we współpracy z Ukrainkami, które doświadczyły lub wciąż doświadczają trudnych sytuacji życiowych. Kto nie zdążył wziąć udziału w wydarzeniu, już za kilka dni będzie mógł nadrobić tę zaległość - oglądając film Magdaleny Mosiewicz pt. Bliskie nieznajome, który jest rejestracją przebiegu performansu.
Wprawdzie stacjonarne kina znów pozostają dla nas zamknięte, ale nic nie stoi na przeszkodzie, by seans premierowego filmu lub ulubionego klasyka urządzić sobie na własnej kanapie. W dodatku przy okazji wspierając lokalne poznańskie kina - Muzę lub Rialto, oglądając wybrany film w sieci, na platformie MOJEeKINO.PL. Na początek polecam oryginalną i mimo optymistycznego tytułu dość przewrotną wizję przyszłości w premierowym Kwiecie szczęścia Jessiki Hausner.
- W latach 30. wiele kobiet brało udział w wyścigach samochodowych we Francji, o czym dziś zupełnie się już nie pamięta - mówi dokumentalistka Brigitte Chevet*. W ramach XXVII Dni Bretanii, na platformie mojeekino.pl, zostaną zaprezentowane jej filmy, z których dwa - Z Bretanii na pustynię i Kobiety za kierownicą - po raz pierwszy będzie można obejrzeć w Polsce.
