Są dość oryginalną i na pewno zaskakującą formacją. "Piorunujące połączenie folku Beskidu Małego, miejskiego folkloru Górnego Śląska, brzmień Jamajki, Tybetu i Afryki z punk-rockową energią" - tak w dużym skrócie opisują to, co tworzą. Jak na jedną muzyczną formację to całkiem sporo. Ale andrychowska kapela wciąż poszukuje nowych muzycznych "wrażeń", sięgając także po klasykę kina i wykonując do filmów muzykę "live".

Po dobrze przyjętych pokazach horroru "Nosferatu - Symfonia Grozy" przyszedł czas na taping do komediodramatu "Brzdąc" z 1921 r. - jednego z najbardziej znanych filmów Charliego Chaplina. I tę właśnie propozycję Czerwie zaprezentuje w sobotę w kinie Muza.

Istnieją od 2000 r. Skrzyknęli się spontanicznie... na wiejskim pikniku w sołectwie Roczyny koło Andrychowa w Beskidzie Małym. Od tamtej pory kilkakrotnie zmieniali skład. W tej chwili główny trzon zespołu tworzą: Wojtek Boski Zaborowski: akordeon, głos, klawisze, Maciek Dziki Kudłacik: głos, gitara, mandolina, Paweł Gacek Zawarus: perkusja i Piotrek Bogunia: gitara basowa.

Są autorami muzyki do happeningów, spektakli teatru Klinika Lalek z Wolimierza, a także do głośnego "Albośmy to jacy tacy" (na podstawie "Wesela") w reżyserii Piotra Cieplaka, który miał swoją premierę w 2007 r. w Teatrze Powszechnym w Warszawie. "Sztywne podziały na style w muzyce Czerwie obalają bezpardonowo. Dźwięki podawane są z bogatą domieszką brzmień akordeonu, gitary, mandoliny oraz instrumentów dętych. Całość jednoczy transowy rytm perkusji. Jest to eklektyzm mocnego punkowego uderzenia, łagodnej latynoamerykańskiej rytmiki, industrialnych brzmień, ludowych przygrywek i śpiewek oraz bezpretensjonalnych tekstów" - pisali o nich krytycy. Sami to, co tworzą określili krótkim "psycho-folk".

Czerwie nie jest pierwszą formacją, która mierzy się z filmem Chaplina i w nim właśnie szuka inspiracji. Muzykę do "Brzdąca" wykonywali już na żywo m.in. Contemporary Noise Sextet i formacja Nigdy Nie Byliśmy Na Księżycu. Trudno się dziwić tej popularności filmu - wielu wielbicieli twórczości Chaplina uważa "Brzdąca" za jeden z najlepszych i najbardziej osobistych jego filmów.

Samotna matka zostawia noworodka na tylnym siedzeniu eleganckiego samochodu, licząc na to, że bogaci ludzie zapewnią małemu dostatnie życie. Jednak samochód zostaje skradziony, a złodzieje porzucają niemowlę w zaułku koło śmietnika. Dziecko znajduje włóczęga Charlie. "Trudno nie zachwycić się >>Brzdącem<<, z jego staroświecką kombinacją patosu i humoru. Film stanowi kwintesencję chaplinowskiego stylu i prawdopodobnie w ciągu pięćdziesięciukilku minut jest w stanie przekonać nas o geniuszu Chaplina bardziej niż jakiekolwiek inne jego dzieło. Ten film uczynił Chaplina czołowym filmowcem w Hollywood, gwiazdą, która nie zgasła od prawie stu lat" - pisał jeden z amerykańskich krytyków. "Brzdąc" był pierwszym pełnometrażowym filmem Chaplina i właściwie początkiem jego legendy.

Sylwia Klimek

• "Brzdąc" Charliego Chaplina (1921 r.) z muzyką na żywo zespołu Czerwie
• 6.04, g. 19
• Kino Muza (ul. św. Marcin 30)
• Bilety: 25 zł