Z wielką ciekawością czekałem na najnowszy obraz Aurela Klimta "Łajka". Punkt wyjścia jest wszystkim znany, jednak to, co dzieje się po wystrzeleniu Łajki w kosmos to już szalona wyobraźnia czeskiego reżysera. Aurel Klimt z każdą minutą przekracza kolejne granice absurdu, prowadząc nas w miejsca zupełnie nieznane.

Mogło się wydawać, że będzie to film o wykorzystywaniu zwierząt (nikt nie zakładał, że Łajka wróci na ziemię) i zimnej wojnie. Genialnie prezentuje się scena wystrzelenia radzieckiej rakiety. W odpowiedzi Amerykanie natychmiast wrzucają do kapsuły małpę i też wystrzeliwują ją w kosmos. Po chwili przestrzeń kosmiczna jest pełna samotnych zwierząt. Dzięki czarnej dziurze trafiają na planetę, gdzie zaczynają wieść spokojne życie, przynajmniej do czasu pojawienia się na niej człowieka.

Film Klimta pokazuje destrukcyjną naturę człowieka. Wszędzie, gdzie człowiek się pojawia, chce przejąć kontrolę. Rządza władzy i dominacji jest silniejsza nawet niż zimna wojna. Gdy na planecie ląduje amerykański kosmonauta, natychmiast przyłącza się do Jurija i wspólnie niszczą nowy świat.

Z każdą minutą poziom absurdu wzrasta i w pewnym momencie przekracza dopuszczalne dla mnie normy. Kolejne pomysły reżysera zamiast zaciekawiać, zaczynają męczyć. Muszę jednak przyznać, że o żadnym festiwalowym filmie nie myślałem tyle, co o "Łajce".

Granica

Motyw podróży pojawia się również w filmie Tian Tsering "Łany jęczmienia po drugiej stronie gór". Różnica polega na tym, że główna bohaterka marzy o wyprawie i przekroczeniu granicy, za którą znajduje się mityczny świat, gdzie wszystko jest lepsze. Młoda Tybetanka Pema wraz z poznaną mniszką stara się za wszelką cenę przedostać z okupowanego przez Chińczyków domu do Indii.

Mamy tu mocny polityczny przekaz. Filmowiec z Chin pokazuje jak jego państwo prześladuje osoby mieszkające w Tybecie. Obraz ten został nakręcony w indyjskiej części Tybetu, a wystąpili w nim amatorzy, na co dzień tam mieszkający. Wypadają nadspodziewanie dobrze, a film jest niezwykle wiarygodny i przejmujący. Znajdziemy w nim znacznie więcej, niż tylko opowieść o prześladowaniu. Widzimy, ile może kosztować wolność oraz jak trudne i czasami tragiczne w skutkach decyzje musimy w życiu podjąć. To przejmująca i uniwersalna historia o trudach codzienności.

Zemsta

"Zapada noc" to z kolei poruszająca opowieść o miłości, rodzinie i zemście, reżyserski debiut Jordany Spiro. Główną bohaterkę Angelę poznajemy, kiedy na 18 urodziny wychodzi z poprawczaka. Pierwsze kroki kieruje do handlarza bronią, nawet nie myśli o tym, żeby ułożyć sobie życie na nowo. Jedyne, co ją napędza to nienawiść do ojca, który zabił jej matkę, ale uniknął kary. Samotna i zagubiona w realnym świecie odwiedza młodszą siostrę, jednak nie po to by odnowić więzi, ale by zdobyć adres ojca. Razem wyruszają w drogę. Z czasem zbliżają się do siebie, jednak przeszłość co jakiś czas o sobie przypomina. Angela musi ostatecznie zdecydować, jak rozliczyć się z przeszłością.

Oczekiwane spotkanie z ojcem jest niezwykle przejmujące. Nigdy wcześniej nie czułem takiego napięcia w kinie podczas sceny... krojenia cebuli. Błacha czynność wykonywana przez dwoje ludzi o wspólnej mrocznej przeszłości urasta to rangi wielkiego wydarzenia. Ten moment pięknie pokazuje, że czasami milczeniem można powiedzieć więcej, niż słowami.

Przemijanie

Ostatnim filmem, który obejrzałem w ramach Panoramy Młodych była baśń o mieszkankach magicznej krainy Iolphm, które w młodym wieku przestają się starzeć i żyją znacznie dłużej niż ludzie. Po ataku najeźdźców muszą opuścić dom i zderzyć się z brutalną rzeczywistością oraz stawić czoła nowym wyzwaniom.

"Kiedy zakwitnie obiecany kwiat" (reż. Mari Okada) powstał w konwencji "hahamono", czyli historii opowiadającej o macierzyństwie. Główna bohaterka znajduje niemowlę i postanawia się nim zająć. To dla niej zupełnie nowe doświadczenie. Oglądamy ich wspólną podróż przez kolejne etapy życia. Problemy wynikające z niestarzenia się matki stają się coraz trudniejsze. Wraz z wiekiem uczucia syna się zmieniają. Jest zagubiony, bo nie wie, jak traktować osobę, która go wychowała.

To poruszająca historia o samotności, odrzuceniu i próbach odnalezienia się w nowej rzeczywistości. I kolejny dowód na to, jak wielki potencjał tkwi w anime. Ostatnia scena wzruszy nawet największego twardziela.

Patryk Szczechowiak

• Wybrane filmy sekcji Panorama Młodych
• 2-8.12

© Wydawnictwo Miejskie Posnania 2018