Spotkanie w cyklu "Odpowiednie dać Tańcowi słowo. Czwartkowe rozmowy o tańcu" dedykowane publikacji "Świat butoh Kazuo Ohno", wydanej przez Fundację Pompka.
Podczas spotkania odbędzie się dyskusja z Anitą Zdrojewską, japonistką, autorką wprowadzenia i prezeską Fundacji Pompka, Julią Hoczyk, autorką wstępu do książki i jak zwykle - Anną Królicą, kuratorką projektu oraz Iwoną Pasińską, dyrektorem Polskiego Teatru Tańca.
Książka "Świat butoh Kazuo Ohno" powstała we współpracy z Instytutem Muzyki i Tańca w ramach "Programu wydawniczego 2014" oraz współfinansowana jest ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego. Podstawą do powstania swoistego "zbioru słów", którym jest "Świat butoh Kazuo Ohno", były wyjątkowe zdjęcia Kazuo Ohno, wokół których toczy się opowieść syna o ojcu oraz spisane z nagrań wypowiedzi mistrza prowadzącego zajęcia z uczniami. Czy - poza samym tańcem - butoh może być lepiej zaprezentowane? Dzięki niezwykłemu przekładowi Igi Rutkowskiej - zmysłowy świat butoh toczy się między słowami opowiadającego o swym ojcu Yoshito i wibruje w poetyckich aforyzmach Kazuo Ohno. Niewątpliwie intryguje, porusza i inspiruje do twórczych poszukiwań.
Przypomnijmy, że butoh narodziło się w Japonii, w końcu lat pięćdziesiątych jako kontrkulturowa forma tańca. Jego twórcami byli Kazuo Ohno (1906-2010) i Tatsumi Hijikata (1928-1986) - całkowicie inne osobowości, które odmiennymi lecz zawsze inspirującymi bądź pełnymi prowokacji metodami, dążyły do osiągnięcia przez swych adeptów poziomu całkowitej jedności ciała, ducha i umysłu. Według nich, jedynie taki stan pozwala na całkowite wyzbycie się wszelkich ograniczeń społecznych i kulturowych a wyzwolone ciało staje się nośnikiem prawdziwie uniwersalnego, czystego przekazu.
"Odpowiednie dać Tańcowi słowo" to cykl rozmów, poruszających zagadnienia związane z eksperymentalną sztuką tańca współczesnego. Pragniemy, aby Polski Teatr Tańca stał się przyjaznym miejscem do prowadzenia dyskusji, dialogowania i oświetlania z różnych perspektyw aktualnych zagadnień z szeroko rozumianego tańca. Od roku staramy się łączyć dyskusje teoretyczne z praktyką performatywną, odsłaniając kulisy działań tancerzy i gości spotykających się nad wspólnym dziełem w Polskim Teatrze Tańca.
