Kultura w Poznaniu

Kultura Poznań - Wydarzenia Kulturalne, Informacje i Aktualności

Nagroda Artystyczna 2000

Nagroda Artystyczna Miasta Poznania zespołowa dla MARII BLIMEL, WANDY WASILEWSKIEJ za pomysłowość i oryginalność formy radiowych reportaży.


MARIA BLIMEL Dziennikarka Radia Merkury - Regionalnej Rozgłośni Polskiego Radia w Poznaniu, kierownik Zespołu Reportażystów.
Urodziła się 14 września 1957 r. w Poznaniu.
Absolwentka filologii polskiej na Uniwersytecie im. Adama Mickiewicza w Poznaniu. Pracowała jako nauczycielka - polonistka w Liceum Sztuk Plastycznych w Poznaniu. Znaczącym wydarzeniem w jej życiu była działalność opozycyjna w okresie stanu wojennego. Organizowała wówczas działalność podziemnego Radia "Solidarność" Regionu Wielkopolska, współpracowała z Radiem "Wolna Europa", była założycielką podziemnej agencji fotograficznej "Zakres". W 1983 została aresztowana, pod zarzutem współpracy z pismami podziemnymi. Po wyjściu z więzienia pracowała w Szkole Podstawowej nr 40.
Pracę w Polskim Radio rozpoczęła w 1989 r. W r. 1993 otrzymała swą pierwszą nagrodę za reportaż Inna jak inne w konkursie "Polska i Świat".
Jest stałą współpracowniczką I i III programu Polskiego Radia oraz Radia Bis. Prowadziła również warsztaty radiowe w Akademii Sztuk Pięknych w Poznaniu. Wśród jej uczniów znajduje się Wanda Wasilewska, z którą zaprzyjaźniła się i zrealizowała wiele reportaży.


WANDA WASILEWSKA Dziennikarka radiowa.
Urodziła się 19 marca 1964 r. w Poznaniu. Absolwentka Akademii Wychowania Fizycznego w Poznaniu.
Pracę w Radiu Merkury rozpoczęła w 1991. W duecie reportażowym z Marią Blimel pracuje od 1995 r. Współpracuje z I i III programem Polskiego Radia oraz Radiem Bis. W latach 1995-1997 była rzecznikiem prasowym Międzynarodowego Festiwalu Teatralnego "Malta".
Maria i Wanda na forum europejskim uznawane są za mistrzynie reportaży społecznych, których bohaterami są dzieci. Zajmują się także publicystyką społeczną (problemy ludzi niepełnosprawnych, bezdomnych, bezrobotnych) i kulturalną (teatr, literatura, piosenka poetycka). Są laureatkami licznych prestiżowych nagród. W roku 1995 w konkursie "Polska i Świat" otrzymały I nagrodę za reportaż Dałam ci syna (a w roku 1996 nagrodę II za audycję Niepokonani) oraz wyróżnienie Stowarzyszenia Radia Publicznego za Żywe trumny. W roku 1997 otrzymały nagrodę "Mały Brzym" za reportaż 5xM w ogólnopolskim konkursie Radia Katowice oraz uhonorowane zostały tytułem Wielkopolski Człowiek Roku - Człowiek Serca za pomoc najuboższym, upośledzonym umysłowo, niepełnosprawnym fizycznie i bezdomnym. W roku 1998 obie reporterki otrzymały polską nominację do nagrody "Prix Europa" za reportaż Gwiazda szumi w poświetności, w konkursie "Polska i Świat" II nagrodą wyróżniono ich reportaż Dżimi Dżon, zostały również laureatkami Nagrody Ministra Pracy i Polityki Socjalnej za zajmowanie się trudnymi tematami społecznymi i niesienie w ten sposób pomocy ludziom skrzywdzonym przez los. Rok 1999 przyniósł im II nagrodę w Ogólnopolskim konkursie "Co nam się udało" za reportaż Można całe planety przenosić, tytuły Dziennikarza Dziesięciolecia i Nagrodę im. Wojciecha Dolaty przyznaną przez Wielkopolski Oddział Stowarzyszenia Dziennikarzy Polskich oraz najbardziej prestiżową nagrodą w ich karierze - Grand Prix Międzynarodowego Konkursu Sztuk Multimedialnych "Premios Ondas'99" w Barcelonie za reportaż "Zawód na czasie", który zdobył też I nagrodę w Ogólnopolskim Przeglądzie Form Dokumentalnych w Szczecinie. Kolejny - Myślałem, że to przeze mnie został uhonorowany w 2000 roku Grand Prix Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji. W tym samym roku Minister Zdrowia uhonorował obie reporterki nagrodą za cykl audycji o uzależnieniach Pomówmy o sprawach poufnych, wówczas też otrzymały najwyższe i najbardziej znaczące wyróżnienie w Polskim Radio "Złoty Mikrofon" - za wybitne osiągnięcia w dziedzinie reportażu radiowego. W r. 2001 Blimel i Wasilewska zwyciężyły w konkursie "Dziennikarstwo w służbie dobra wspólnego" reportażem radiowym Ja tu idę jak do raju, który również otrzymał polską nominacje do nagrody Prix Europa.

Ten artykuł ma więcej niż jedną stronę. Wybierz poniżej kolejną, żeby czytać dalej